Bayraktar TB3: Milli ve Özgün SİHA Teknolojisinin Zirvesİ
SİHA’ların tarihsel süreci ve Baykar tarafından geliştirilen teknoloji harikası TB3 hakkında bilinmesi gerekenler.
SİHA (Silahlı İnsansız Hava Aracı) kavramı, insansız ve genellikle uzaktan kumandalı veya otonom olarak çalışabilen hava araçlarını ifade eder. Tarihçesi, I. Dünya Savaşı'nda başlayan insansız hava araçları kullanımına dayanır. Ancak modern SİHA teknolojisinin gelişimi, özellikle 2000'li yıllardan itibaren önemli bir ivme kazanmıştır.
Bu hava araçları genellikle karbon fiber, alüminyum alaşımları, titanyum gibi hafif ve dayanıklı malzemelerden üretilir. Bu özellikler, SİHA'ların çeşitli görevleri etkili bir şekilde yerine getirmesine olanak tanır.
SİHA'ların kullanım alanları oldukça geniştir. Askeri alanda, keşif, gözetleme, istihbarat toplama, hedef tespiti ve takip gibi birçok görevde kullanılırken, sivil alanda doğal afet izleme, orman yangını kontrolü gibi çeşitli uygulamalarda da kullanılmaktadır.
Baykar tarafından geliştirilen Bayraktar TB3 SİHA, öne çıkan bir sistemdir. Kısa pistli gemilerden kalkış ve iniş yeteneği, katlanabilir kanat yapısı ve deniz aşırı görevlerde operasyon icra etme kabiliyetiyle dikkat çeker. Görüş hattı ve görüş hattı ötesi iletişim yetenekleri, uzaktan yönetilebilirliği artırır.
Bayraktar TB3'ün temel uçuş performans kriterleri arasında 14 metre kanat açıklığı, 8.35 metre uzunluk, 2.6 metre yükseklik, 1450 kilogram kalkış ağırlığı, 125-160 knots seyir hızı, 280 kilogram faydalı yük kapasitesi ve 24 saatten fazla havada kalma süresi bulunur. Bu özellikler, sistemini çeşitli görevler için çok yönlü hale getirir.
Ayrıca, Bayraktar TB3'ün otomatik iniş ve kalkış yeteneği, kullanım kolaylığı sağlar. Yerli akıllı mühimmat taşıma kapasitesi, keşif-gözetleme, istihbarat görevlerinin yanı sıra silahlı operasyonlar gerçekleştirebilme özelliğini vurgular. Bu özellikleriyle Bayraktar TB3, modern savunma teknolojilerinde önemli bir rol oynar.