İstanbul'un Karanlık Geçmişi: Melekgirmez Sokağı'nın Dehşet Verici Hikayesi

İstanbul'un 19. yüzyıl başındaki Galata ve Beyoğlu, vebanın korkunç gölgesine maruz kalan bölgelerdi. Nüfus yoğunluğu ve hijyen eksikliği, özellikle Melekgirmez Sokağı'nın bulunduğu mahallelerde bu salgının yayılmasına zemin hazırlamıştı.

Hijyen Sorunu ve Toplumsal İnançlar

Galata ve Beyoğlu, ticaret hanları, kirli mahalleler ve bakımsız evlerle dolup taşarken, bu çevrelerdeki hijyen eksikliği veba salgınının ana sebeplerinden biriydi. Ancak, halk arasında, ilahi bir cezalandırma düşüncesi de oldukça yaygındı. Yıllar süren günahkar yaşantılar, toplumun bu felaketi hak ettiği inancını güçlendiriyordu.

Melekgirmez Sokağı: Bir Günah Keçisi

Melekgirmez Sokağı, özellikle bekâr odalarının bulunduğu bir bölge olarak, İstanbul halkının rahatsızlığını çeken önemli bir yerdi. Gece gündüz demeden kabadayı naraları, suç ve bakımsızlık bu sokakları adeta bir suç mekanına çevirmişti.

Yıkım Kararı ve İslahat Süreci

Islahatçı padişah 2. Mahmud'un yönetiminde, Melekgirmez Sokağı ve Galata'daki kalyoncu odalarının yıkılması kararı alındı. Ancak, bu yıkım süreci kolay olmadı; çatışmalar ve kargaşalar yaşandı.

Dehşet Verici Görüntüler ve İnfial

Yıkım sırasında ortaya çıkan manzaralar, bekâr odalarının içinde yıllanmış insan iskeletleri ve bebek cesetleriyle dolu olduğunu gösteriyordu. Bu durum, halk arasında büyük bir infiale neden oldu. Odalarda tespit edilen sakinler, ibret için cezalandırıldı ve Ağa Kapısı'nda linç edildi.

Yeniden Doğuş ve Gece Feryatları

Bekar odalarının yıkılmasının ardından, bölgeye cami ve ticaret dükkanları inşa edildi. Ancak, Melekgirmez Sokağı'nın karanlık geçmişi, hala bazıları tarafından hissediliyor. Yükselen yapılar ve cami, geçmişin izlerini silse de, bazıları burada yeniçeri zorbalarının feryatlarını duyduklarını söylüyor.

Bu tarihi kesiti anlatan yazı, İstanbul'un geçmişine ışık tutarken, Melekgirmez Sokağı'nın dramatik öyküsünü ve ardındaki toplumsal değişimi aktarıyor.