Şiir

Ruhuma;
Denediğim yollarım var.
Hırpalandığım,
Ellerimin kanadığı,
Düşlerimin üyopyasında balıklarla dansım var.
Dünyamda bir anneyim,
Düşmanca,
Hoyratça,
Kinle yakalıyorum yavrularıma zarar verenleri.
Ağlatanları, ellerini kanatanları.
Mahkemeye çıkarıyorum, 
Yalanı, kötülüğü bilmeyen bir avukatım,
Savcıyım,
Hakimim.
Çalıyorum üç yavruyu ağlatanlardan umutlarını. 
Bir esnafın dudaklarındaki sigara gibi, 
Dudak tiryakisiyim,intikama. 
Serçeler gezer kalbimin ortasında. 
Konarım yavrularımın penceresine.
Bakarım ay yüzlü çocuklarıma,
Gerekirse ağacının toprağını değiştiririm, 
Gölgesi ile birlikte.
Ama ben daha derinini görürüm çocuklarıma bakarken,
Gözlerinde, serçeleri var.
Onların da serçeleri var
Hangi toprakta yeserirseler varlığıma anlam katar. 
Benim yavrularım var gözleri serçe, 
Dili haşin. 
Kaç şiir yazarım bulutlarına. 
Kaç dua okurum yollarına. 
Benim yavrularım var gözleri perde,
Dili tatlı
Çekerim perdeleri,
Yollarını görebilsinler diye.