Şiir: Işığını Kaybeden Şehir

Gün ışığını senden alıp da parıldar olmuş

Kar taneleri üzerine konmak için yağar olmuş.

Bir şehir ki ancak bu kadar müstesna olur her dem

Rasul’ün üzerine bastığı taş başımıza taç olmuş.

Şanlı Mescidi bağrında, Kubbet'üs-Sahra koynunda

Yükün ümmetin boynunda, çok ağır olmuş.

Çok narinsin de o yüzden mi çıkmıyor çığlığın

Türlü zulümler gördün de bu bambaşka olmuş.

Bir zamanlar üstünde beslenen o haşarı çocuk

Üstünde kan döküp de boynunda bir yılan olmuş.

Gönlümüzdeki ışık bile Kubbet'üs-Sahra’nın yakamozu

Şimdi ışık sönmek üzere bir karanlık olmuş.

Ey asil Kudüs sen hep genç hep güzelsin

Biz sana geleceğiz bu şiir ki itiraf olmuş...